بررسی چارچوب اجرای مؤثر مدیریت دانش در زنجیره تأمین

پیشرفت در زمینه تکنولوژی اطلاعات، بازاریابی ارتباطی را در سالهای اخیر به واقعیتی انکارناپذیر تبدیل کرده است. مدیریت روابط مشتری را به عنوان حوزه جدیدی که شرکت در آن می تواند مزیت رقابتی کسب نماید معرفی نموده است. مدیریت دانش، یکی از مهمترین منابع رقابتی برای هر سازمان محسوب می شود، به نحوی که بسیاری معتقدند که شرکت هایی که بتوانند هرچه سریعتر دانش را کسب و به مرحله کاربردی برسانند در یک بازار رقابتی، موفق تر خواهند بود از طرفی دیگر، رقابت بین شرکتی اهمیت خود را از دست داده است و رقابت بین زنجیره های تأمین جهت ارائه حداکثر ارزش به مشتری، مورد تأکید قرار گرفته است. سازمان هایی که توانایی مقابله و انطباق با تغییرات ایجاد شده را داشته باشند می توانند به نحو مطلوب از منفعت های بالقوه آنها نهایت استفاده را کسب نمایند. در این تحقیق مولفه های فرآیند مدیریت دانش در سازمان مورد بررسی قرار گرفته اند، ترکیبات ممکن از این مولفه ها و متغیرهای نشان دهنده آن ها توسط تحلیل عاملی شناسایی و تائید و سپس به کمک معادلات ساختاری کارایی بین ترکیبات مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داد که الگوهای کارا در اثر ترکیب همه مولفه های فرآیند مدیریت دانش وجود ندارد والگوهای ترکیبی خاصی از مولفه ها موجب توسعه شاخص های کارای مدیریت دانش در سازمان ها شده است. سازمان ها با توجه به دارائی های موجود از فرآیند مدیریت دانش می توانند ترکیب های مناسب را بکار گرفته و راهبردهای کلان مدیریتی مناسب را انتخاب نمایند و موجبات بهبود عملکرد فعالیت های سازمانی را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، زنجیره تأمین ، سازمان