تاثیر آموزش تاب آوری بر اضطراب افسردگی و استرس مردان دارای بیماری قلبی با سابقه اعتیاد

زمینه و هدف: اختلالات اضطراب، افسردگی و استرس از شایعترین اختلالات روانپزشکی در میان بیماران قلبی هستند. با توجه به عوارض جانبی دارودرمانی، بکارگیری درمانهای غیردارویی ضروری به نظر می رسد. هدفپژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش تابآوری بر اضطراب افسردگی و استرس مردان دارای بیماری قلبی با سابقه اعتیاد بود. روش کار: طرح این پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیشآزمون پسآزمون پیگیری با گروه کنترل بوده است. – -نمونه این پژوهش 03 نفر از بیماران مرد دارای بیماری قلبی با سابقه اعتیاد مراجعه کننده به بیمارستان شهید باهنر شهر کرمان بودند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی) 15 نفر( و گواه) 15 نفر( قرار داده شدند. بیماران پرسشنامهی اضطراب افسردگی و استرس) DASS ( راقبل از شروع مداخله و بعد از اتمام مداخله در دو نوبت پسآزمون و پیگیری تکمیل کردند. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و روش آماری کوواریانس تحلیل شدند. شرکتکنندگان به مدت 12 جلسه تحتآموزش قرار گرفتند. نتایج: تفاوت معنادار نمرات در پسآزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش در هر سه متغیر اضطراب، افسردگی و استرس) 0/001 P > (، کاهش معناداری را نشان داد. نتایج آزمون پیگیری ) <0/28 P ( تفاوت معناداریرا در پسآزمون و پیگیری نشان نداد. بحث: آموزش تابآوری اثر معناداری بر کاهش علایم اضطراب افسردگی و استرس داشته است و پیگیری سهماهه مؤید همین یافته است، بنابراین جهت کاهش اضطراب افسردگی و استرس مردان معتاد دارای بیماری قلبی می توان از آموزش تابآوری استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، اضطراب افسردگی و استرس ، بیماری قلبی ، اعتیاد