تاثیر عملکرد اتوکلاوهای بی خطرساز بیمارستانی در از بین بردن میکروارگانیسم های بیماری زا

از تبعات توسعه و فعالیت مراکز درمانی شامل بیمارستان ها، درمانگاه ها و مطب ها، آمایشگاه ها و ... تولید پسماندهایی است که بخشی از انها همانند پسماند عادی هستند اما بخشی دیگر نیز به عنوان پسماند های عفونی از آلاینده های عمده محیط زیست به شمار می روند و پیش از دفع نیاز به طی فرآیندهایی تحت عنوان بی خطرسازی دارند. این کار توسط دستگاه ها و فرآیندهای مختلفی صورت می پذیرد که در این تحقیق با توجه به فراگیر بودن اتوکلاوها در بی خطرسازی پسماند بیمارستانی، این دستگاه ها را مد نظر قرار داده و با توجه به مطالعات میدانی و کسب داده های ازمایشگاهی حاصل از نمونه برداری های پسماند بی خطر شده بیمارستان های شهرستان تهران و آمل و بابل کارایی این دستگاه ها را در بی خطرسازی و کنترل آلودگی های محیط زیست مورد بررسی قرار میدهیم. نمونه ها به صورت هفتگی از خروجی بی خطر شده دستگاه ها انتخاب شده و میزان رشد باکتریهای شاخص مقاوم در ان به عنوان معیار عملکرد دستگاه مد نظر قرار میگیرد که شامل ازمایش باکتریهای باسیلوس سوبتیلیس، باسیلوس استئار ترموفیلوس و همچنین ویال های باسیلوس استئار ترموفیلوس است. در کنار این تست های روزانه نفوذ بخار و بوودیک برای پایش مستمر عملکرد دستگاه ها پیش از راه اندازی نیز به کار می رود. نتایج حاصل از آزمایشات نمونه های بی خطر شده دستگاه های بیمارستانی در 6 بیمارستان در شهرهای فوق کارایی دستگاه های اتوکلاو را در رفع آلودگی های بیولوژیکی پسماندهای عفونی با توجه به صفر بودن رشد میکروارگانیسم ها و منفی بودن نتیجه آزمایشات میکروبی ثابت می کند.

کلیدواژه ها:

اتوکلاو ، پایش بیولوژیکی ، پایش شیمیایی ، پسماند بیمارستانی ، بی خطرسازی