تاثیر پلی وینیل الکل در سنتز اکسیدهای فرعی تیتانیوم به روش احیای کربوترمال

اکسیدهای فرعی یا غیراستوکیومتری تیتانیوم با فرمول کلی TinO2n-1 به دلیل مقاومت خوردگی و رسانایی بالا، به عنوان الکترودهای سرامیکی و مواد پیلهای سوختی مورد توجه میباشند. این اکسیدها که به فازهای ماگنلی تیتانیوم معروفند به روش های متعددی از جمله احیای هیدروژن و کربوترمال تولید گردیده و با عنوان ایبونکس نامیده شده اند. در این پژوهش، ابتدا روند تولید به روش کربوترمال بوسیله نرم افزار ترمودینامیکی HSC Chemistry بررسی گردید، نتایج نشان داد که فازهای رسانای Ti4O7 و Ti5O9 و Ti6O11 در بازه دمایی بین 1000 تا 1200 درجه سانتیگراد حاصل می شوند. سپس این فازها بطور موفقیت آمیزی به روش کربوترمال و با استفاده از کربن بلک و پلی وینیل الکل در دمای 1150 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت در اتمسفر آرگون سنتز شدند. محصول بدست آمده با پراش اشعه X و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرارگرفت. مقاومت الکتریکی نمونه بهینه درحدود 0/174Ωcm اندازه گیری شد. مشاهدات ریزساختاری شکلی یکنواخت، آگلومره کم و ساختاری شکننده را از سطح محصول بدست آمده نشان داد.

کلیدواژه ها:

فازهای ماگنلی تیتانیوم ، اکسیدهای فرعی تیتانیوم ، ایبونکس ، احیای کربوترمال