بررسی تعداد هیراگر های جرهی و هوقعیت آنها برای رفتار بهینه سازه های بلند در کنترل غیر فعال

کنترل غیرفعال روشی مؤثر در کاهش بازتاب سازه ها بدون نیاز به منبع انرژی خارجی است. همچنین هزینه نصب، راه اندازی و نگهداری این میراگرها بسیار کم می باشد. در تحقیق حاضر به بررسی عملکرد کنترل غیرفعال و سازه با میراگر جرمی پرداخته شده است. در این مطالعه تعداد و محل قرارگیری بهینه این نوع میراگرها تعیین شده است. از سازه های 10، 15، 20 طبقه جهت انجام مطالعات استفاده شده است که در opensees مدل سازی گردید. وزن میراگر و محل آن تغییر داده تا مقادیر بهینه تعیین گردد. در نهایت نتایج حاصله از سازه با میراگر نصب شده با سازه بدون میراگر مقایسه و نتایج حاصله بیان می شود. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید که درصد وزنی 4% به عنوان درصد وزنی بهینه میراگر جرمی تعیین گردید. همچنین استفاده از دو میراگر در طبقه نهم و دهم نسبت به سایر حالت ها پاسخ بهینه تری دارد، به نحوی که Rms جابجایی در سازه 10 طبقه 41/93 درصد، در سازه 15 طبقه 48/89 درصد و در سازه 20 طبقه 42/02 درصد نسبت به حالت بدون میراگر کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

میراگر جرمی ، نرم افزار opensees ، سازه های بلند ، تعداد میراگر ، محل بهینه میراگر