طراحی مجموعه توریستی تفریحی بارویکرد معماری پایدار در راستای توسعه گردشگری (نمونه موردی پارس آباد)

در طی چهار دهه گذشته جهانگردی و گردشگری یکی از عوامل اصلی توسعه اقتصادی و اجتماعی بسیاری از مناطق بوده و براساس تحقیقات (WTO) در طی دو دهه ی آینده صنعت گردشگری به سرعت به رشد خود ادامه داده و به بزرگترین صنعت جهان تبدیل شده است. منطقه پارس آباد مغان در تاریخچه توسعه گردشگری در شمال غربی ایران جایگاه ویژه ای دارد. اما با اینکه این منطقه دارای قابلیت های گردشگری زیادی می باشد و می تواند به عنوان منبع درآمدزایی برای منطقه و کشور باشد و از فقر و بیکاری مردم بکاهد، واقعیت امر این است که صنعت توریسم و گردشگری نتوانسته در این منطقه موفقیت چندانی به دست آورد. با توجه به اهمیت موضوع و جایگاه آن در برنامه ریزی توسعه ای، در این مقاله سعی بر این خواهد بود که مهمترین جاذبه های طبیعی و تاریخی گردشگری منطقه را که می توانند در جذب گردشگران داخلی و خارجی نقش اصلی را ایفا نمایند، معرفی کرده و توجه مسئولان را به برنامه ریزی صحیح و اصولی در این امر جلب نماید. مقاله حاضر پژوهشی کاربردی در عرصه دانش معماری است و اهداف آن مبتنی بر خلق فضایی با عملکردهای تفریحی - توریستی در پارس آباد می باشد. با توجه به بررسی انجام شده در اسناد طرح های بالا دست در زمینه گردشگری ، طراحی و احداث هتل تسهیلات گردشگری) یکی از ضروریات این منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

فراغت ، توریست ، گردشگری ، ساماندهی فضایی ، شهرستان پارس آباد