طراحی مجتمع تفریحی، فرهنگی با گذار از مبانی معماری پایدار در شهر تبریز

توجه به مبانی واصول پایداری این تضمین را می دهد که نیازهای شهروندان را درحال و آینده بدون به مخاطره انداختن منابع طبیعی تامین نماید تا بتواند رضایت مندی و آسایش کاربران را فراهم آورد. امروز با توجه به کاستی ها و معضلات که در زمینه حفظ و استفاده بهینه از انرژی با آن مواجه هستیم و همچنین توجه به بهینه سازی فضاهای معماری و تغییر نیازهای عملکردی ما از معماری، باید به سوی تعریف نوینی از خلق بناها با عنوان معماری پایدار باشیم و برای کاربردی تر کردن آن باید اصول کلی این نوع معماری شناخته شود. مکان های تفریحی رابطه تنگاتنگی با هویت فرهنگی واجتماعی دارند تا به نوعی نیاز های مادی و معنوی شهروندان درجهت ارتقا سطح کیفی زندگی شان را برطرف نمایند. از دیدگاه فرهنگی فضاهای تفریحی به عنوان مکان هایی جهت ایجاد و تقویت مناسبات و روابط بیرونی، تعاملات، تغییرات ورویارویی های اجتماعی و مکانهایی که گروههای مختلف با خواسته ها وعلائق متفاوت گرد هم جمع می شوند. تمامی تعاملات لازم و رویارویی های اجتماعی و دیگر مواردی که در مجموعه تفریحی، فرهنگی لازم هست از ارکان و مبانی اصلی معماری پایدار می باشد. از این رو تمرکز این تحقیق برفراهم نمودن تعامل بین تفریح، فرهنگ و مفاهیم پایداریست. به گونه ای که با به کار بردن اصول پایدار درطرح مورد نظر، طراحی با رویکرد پایدار صورت گیرد. در این زمینه، طراحی بر تعامل بین معماری پایدار ومبانی فرهنگی، تفریحی در شهر تبریز استوار است. روش تحقیق اتخاذ شده در این نوشتار مبتنی بر مطالعات متون و استفاده از اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانهای و به صورت توصیفی تحلیلی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تفریح ، مجموعه تفریحی- فرهنگی ، توسعه پایدار ، معماری پایدار