تامین آب و توسعه پایدار نمونه موردی شهر مشهد

آب، یکی از عناصر اصلی توسعه پایدار محسوب می شود. دستیابی به توسعه پایدار بدون در نظر گرفتن توسعه بخش آب اگر ناممکن نباشد ، بسیار مشکل خواهد بود. جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار و غلبه بر مشکلات ویژه و چالشهای بخش آب، نیازمند سرمایه گذاری در زیرساختهای منابع آب و ارتقاء مدیریت منابع آب موجود هستیم. در این راستا ویکرد مدیریت یکپارچه منابع آب امکان بهینه سازی مشارکت بخش آب در دستیابی به توسعه پایدار را فراهم می کند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی این مقوله می پردازد. در این مقاله ضمن ارائه تعریف جامعی از مدیریت یکپارچه منابع آب، با هدف ارائه راهکارها و پیشنهادات جهت مدیریت مصرف آب، فهرستی از ابزارهای لازم برای استفاده از این رویکرد و همچنین منابع تامین آب در شهر مشهد بیان می شود استفاده و بهره برداریهای غیر مجاز و بی رویه از منابع آب زیرزمینی سبب گردیده است که سطح آب زیرزمینی در دشتها نظیر دشت مشهد به شدت پایین افتد و خطر خشکسالی و شوری آب این مناطق را تهدید کند . به ویژه اینکه در چند سال اخیر میزان نزولات جوی در استان نیز کم شده است . رشد سریع شهرها و افزایش تقاضای آب شهری (شرب و بهداشتی) نیازمند اجرای طرح های بلندمدت تامین آب شهری است مطالعات نشان می دهد علی رغم بهره برداری از حداکثر توان منابع آب های سطحی و زیرزمینی داخل و خارج شهر مشهد و اجرای طرح عظیم انتقال آب از سد دوستی، کماکان این شهر از سال١٤۰۰ با مشکل کمبود آب به میزان ٧ / ١ متر مکعب بر ثانیه مواجه خواهد شد.. نیاز فعلی ( سال ٩۴ ) آب شرب مشهد ٢٢٠ میلیون مترمکعب است و میزان تولید فعلی( سال ٩۴ ) ٢٠٠میلیون متر مکعب است، برآورد نیاز آب شرب در مشهد در سال ١٤۰۰، ۳۲٠میلیون مترمکعب و در ١٤١٠، ٤۰۰ میلیون متر مکعب است آب مورد نیاز آشامیدنی در اکثر شهرها از منابع زیرزمینی تامین میشود. نتایج تحقیق بیانگر اوضاع بحرانی جهت تامین آب مشهد می باشد تا جایی که طرح انتقال آب از دریای عمان نیز در حال بررسی می باشد .

کلیدواژه ها:

منابع تامین آب ، توسعه پایدار ، مدیریت مصرف ، راهکارها ، بهینه سازی