ارزیابی عوامل کلیدی سرزندگی و تعاملات اجتماعی در معماری مراکز تجاری (مطالعه موردی: شهر تبریز)

فضاهای عمومی موفق بستر تعاملات اجتماعی می باشند و نقش اساسی در برقراری تعاملات اجتماعی شهروندان ایفا می کنند. از دیدگاه عینی و مادی فضای شهری بستری است که روابط اجتماعی و حیات مدنی در آن جریان می یابد. فعالیتهای تفریحی جمعی در فضای شهری می تواند یکی از مهمترین بستر های ایجاد تعاملات اجتماعی و ارتقا سطح فرهنگی جامعه باشد. قوام و دوام جامعه به روابط اجتماعی و تعاملات اجتماعی آن بستگی دارد. مراکز تجاری کانون داد و ستد بوده و ارتباط مستقیم بین عرضه و تقاضا را برقرار می نمودند. با گذشت زمان و تغییر ماهیت تجاری این مراکز از کاربرد صرف تجاری به مرکز تجاری تفریحی و ایجاد فضاهایی برای اوقات فراغت و تفریح و نهایتا ایجاد مکانی برای تعاملات اجتماعی و سرزنده در اینگونه از مراکز از سالهای گذشته در کشورهای توسعه یافته رواج پیدا کرده و در چند سال اخیر نیز در کشور ما رایج شده است. مراکز تجاری محل مناسبی برای برقراری تعاملات اجتماعی محسوب می شوند و نقش مهمی در ایجاد و ارتقای تعاملات و ارتباط افراد با یکدیگر و زندگی اجتماعی آنها دارند. با درک چگونگی ارتباط محیط انسان ساخت و روابط اجتماعی میان افراد می توان معماران و طراحان را در جهت طراحی مناسب چنین فضاهایی یاری رساند. این پژوهش رویکردی تحلیلی توصیفی که با روش مطالعات کتابخانه ای به بررسی عوامل موثر در سرزندگی و تعاملات اجتماعی در مراکز مختلف خواهیم پرداخت و نقاط قوت و ضعف مراکز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

مراکز تجاری ، تعاملات اجتماعی ، سرزندگی ، معماری ، ارتباط مستقیم