بررسی نقش نور در طراحی فضاهای موزه

درهنر معماری نور یکی از اجزایی است که کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار، نظم فضایی، مصالح، رنگ و ... مطرح می شود و در طراحی به عنوان یک عنصر مجزا باید نقش خود را ایفا کند.نور اولین شرط برای هر نوع ادراک بینایی است. در تاریکی مطلق،ما نه فضا را می توانیم ببینیم و نه فرم و رنگ را. اما نور تنها یک ضرورت فیزیکی نیست بلکه ارزش روان شناختی آن یکی از مهمترین عوامل زندگی انسانی در همه زمینه هاست. به طور کلی که میزان شدت، نوع منبع، رنگ، جهت و شیوه توزیع نور در محیط های متفاوت فعالیت انسانی ممکن است تا حدود زیادی بر رفتارها، ادراکات، بازدهی و کارآیی وی تأثیر بگذارد.تأثیر نور،به عنوان عنصری مهم در معماری بر فضاها و آثار و اشیاء موزه برای طراحان موزه و موزه داران نیز اهمیت زیادی دارد، بنابراین ابتدا می بایست ماهیت و جنس نور و چگونگی تأثیر آن بر اشیاء موزه ای را مورد مطالعه قرار داد، سپس بهترین و مناسب ترین شیوه های نورپردازی را با توجه به شرایط موزه ای و انواع اشیاء گزینش نمود.هدف این پژوهش بررسی منابع نور و دست یابی به اصول و نحوه نورپردازی در موزه ها با توجه به نوع آثار موزه ای موزه می باشد.روش تحقیق این مقاله توصیفی و تحلیلی و بر پایه مطالعات و یافته های کتابخانه ای، اسنادی و مدارک و یافته های علمی معتبر و جدید است. نتایج که با استفاده از نور پردازی طبیعی در طراحی معماری موزه می توان به فضاسازی رسید و در جهت درک حسی و فضایی و کارایی فضاها بر آمده و در نهایت به یکسری اصول کاربردی رسید.

کلیدواژه ها:

موزه ، نور ، نورپردازی ، نور طبیعی ، نور مصنوعی