افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از تکنیک کنترل تعداد اعضای خوشه ها

مصرف بهینه انرژی در شبکه های حسگر بی سیم به دلیل محدود بودن منابع انرژی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. برای داشتن انرژی کارآمد در این شبکه ها راهکارهایی لازم است تا از توان حسگرها به صورت مطلوبی استفاده شود. خوشه بندی یکی از راهکارهای افزایش طول عمر در شبکه های حسگر بی سیم مطرح می گردد. اندازه سرخوشه، تعداد خوشه ها و انتخاب سرخوشه از عوامل مهم در خوشه بندی به شمار می آید. انتخاب نامناسب سرخوشه و تعداد اعضای خوشه ها باعث افزایش فاصله تا اعضای خوشه و سرخوشه می گردد بنابراین منجر به تخلیه زود هنگام انرژی حسگرها می شوند. در این مقاله، پروتکل مسیریابی ILCNM را معرفی کرده ایم که به دنبال افزایش طول عمر شبکه در خوشه بندی با محدود کردن تعداد اعضای خوشه ها براساس پارامترهای، فاصله گره تا سرخوشه و انرژی باقیمانده سرخوشه ها می باشد. سپس با تقسیم بندی شبکه به نواحی جغرافیایی سعی کرده ایم تا اعضای سرخوشه ها را کنترل کنیم این عمل باعث شده تا سرخوشه ها با انرژی باقیمانده بالا تعداد اعضای بیشتری نسبت به سرخوشه ای داشته باشد که انرژی باقیمانده کمتری دارد. روش پیشنهادی با پروتکل LECH-Improved مقایسه شده است. نتایج شبیه سازی در نرم افزار متلب نشانگر آن است که پروتکل پیشنهادی در مقایسه با پروتکل LECH-Improved عملکرد بهتری داشته و با موازنه کردن بار در این شبکه باعث کاهش انرژی مصرفی و در نتیجه افزایش طول عمر شبکه شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، کاهش مصرف انرژی ، طول عمر شبکه ، پروتکل مسیریابی LECH-Improved ، خوشه بندی