نقش معماری و طراحی شهری در پیشگیری وکاهش جرم

هدف پیشگیری از جرم، کاهش فرصت ها و انگیزه هایی است که منجر به وقوع پیوستن جرم میگردد، واین در حالی است که قرن حاضر علی رغم پیشرفت علوم وفنون وداشتن امکانات خاص مقابله با این عمل میتوان از طریق راهکار مهندسی معماری نیز با توجه به شناخت محیط وروانشناسی آن همراه با رفتار شناسی عموم جامعه در حوزه وحیطه معماری وطراحی شهری بدان پرداخت. واین روند طراحی میتواند بر خلاف قوانین نظامی بازدارنده که پیچیدگی و گستردگی خاصی درخصوص کشف جرم و هزینه های گزافی کهدر پی دارد، موثر تر باشد. در این راستا، مقاله حاضر از طریق مطالعات کتابخانه اى و با استفاده از روش توصیفى- تحلیلى ورجوع به کانون های اصلاح وتربیت و منابع نوشتاری مورد استفاده قرار گرفته اند.که نتایج مطالعات بیانگر این است که طراحان میتوانند بر اساس تمرکز بر نظم بصری افراد،روانشناسی محیط به پیشگیری از وقوع جرم از طریق طراحی محیط وبر اساس تعریفی خاص از طراحی معماری، بعنوان نمونه ای از راهکارهای مختلف بازدارنده برسند تا تاثیر محیط بر روان افراد ونیز عوامل بازدارنده آن مورد ارزیابی قرار بگیرد. چرا که در جهت پیشگیری از وقوع جرم، ایجاد ترس از جرم با نوع طراحی و ایجاد انسجام محیط اجتماعی در بین مردم، تعامل پلیس با مردم از طریق تعریف یک محیط شهری، ونیزلحاظ کردن مسیری متعارف وتحلیل شده در طراحی برای ایجاد تعامل هرچه بیشتر مردم با محیط موثرمی باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی محیطی ، پیشگیری از جرم ، طراحی معماری ، طراحی شهری ، کاهش جرم