بررسی ارتباط هنر وتکنولوژی، با واکاوی ارتباط فرم در سازه و معماری

سیرحول معماری این امر را به اثبات می رساند که ارتباطی تاریخی بین معماری و سازه درابنیه ها وجود دارد. شروع قرن۱۹ میلادی بیانگر یکی از مبتکرانه ترین وتغییر دهنده ترین قرون در ارائه متد های فنی برای ساخت و اجرای ساختمانها بوده است.این انتظار همواره وجود داشته و دارد که اکتشافات در معماری توسط کسانی ارائه شود که دارای ایدههایی جدید و نوین برای کاربرد مصالح جدید و تجهیزات ساخت می باشند.موضوع مورد کاوش در مقاله حاضر، موضوعی است در باب ارتباط سازه وفرم در معماری که با هدف چگونگی پیوند وارتباط بین،حوزه طراحى سازه و طراحى معمارى از جهت بررسی فرم در این دو مقوله انجام شده است. در این راستا از طریق مطالعات کتابخانه اى و با استفاده از روش توصیفى- تحلیلى، منابع نوشتاری مورد استفاده قرار گرفته اند.نتایج مطالعات بیانگر این است که مهندسان سازه اساساً بیشتر به فرم سازهای یک ساختمان علاقه مندند، در حالی که برای معماران بیشتر یکپارچگی و سازگاری عملکردها، فرمها، سیستم های تاسیساتی و همچنین خود ساختمان اهمیت دارد. در حقیقت از طریق مشارکت معماری و سازه است که ساختمانهای پیچیده با بالاترین درجه زیبایی شناسی و استانداردهای سازهای را می توان طراحی و اجرا نمود.

کلیدواژه ها:

فرم در سازه ، معماری ، شکل سازه ای فرم ، زیبا شناسی فرم ، سازه درمعماری