بررسی متقابل ساختار ذهنی عنصر تخیل در فضای معماری و سینما

عنصر تخیل در فضا در طول زمان، امکان شناخت کامل از فضای موجود را به دست می دهد.در حقیقت تخیل را می توان ابزاری جهت بیان فضا در طول زمان دانست. الگوهای تخیلی در فیلم، فضا را تعریف کرده و به آن اهمیتی بیانی می دهند. همچنین تخیل در فضای معماری امکان دریافت تجربیات جدید و ادراک فضایی را به دست می دهد. بنابراین مفهوم تخیل به مثابه الگویی مشترک در سینما و معماری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. ولیکن آن طور که باید به مفهوم عتصر تخیل چه در سینما و چه در عرصه ی معماری، توجه نشده است. در این مقاله ابتدا به شناخت مفهوم تخیل در فضای معماری و چگونگی دریافت آن در فضای معماری پرداخته می شود و سپس مفهوم تخیل در سینما و اهمیتی که الگوهای تخیلی در بیان فضاها و روحیه ی خاص فیلم دارد، مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت چنین نتیجه می شود که اساس تمامی تجربیات فضایی و درک فضا متکی بر تخیل است و به عنوان الگویی که هر دو عنصر فضا و زمان را در خود جای می دهد، در فضای مجازی فیلم و فضای فیزیکی معماری می تواند بیانگر احساسات و عواطف و منشا تجربیات جدید در فضا و القا کننده ی هدف خاص فیلم ساز و معمار باشد.

کلیدواژه ها:

تخیل ، فضا ، معماری ، سینما