روانشناسی محیط در طراحی مهد کودک

کودکان امروز جوانان وآینده سازان فردا هستند وجمعیت قابل توجه کودکان درایران، لزوم توجه به آموزش وفضاهای آموزش مناسب برای آنهارا می طلبد .متاسفانه امروزه درایران شاهد آن هستیم که اکثر فضاهای آموزشی این قشر ازجامعه بخصوص مهدکودک ها از ابتدا مختص آنان ساخته نشده واغلب این فضاها درمکانهایی با کاربری غیر آموزشی همچون خانه ها وآپارتمان ها بدون درنظر داشتن طراحی مناسب تاسیس میگردند. هدف از پژوهش پیش رو کوششی است جهت شناخت ویژگیها ونیازها وخواسته های کودکان زیر هفت سال وترجمه این موارد به اصول و معیارهای معماری برای ایجاد محیطی که تاثیر مثبت بر رشد همه جانبه کودک بگذارد .درواقع فضای مطلوب طراحی شده برای کودک می تواند عاملی باشد درجهت تحریک رشد ذهنی وجسمی او.درراستای نیل به هدف از روشهای کتابخانه ای –اسنادی وهمچنین شیوه توصیفی تحلیلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، طراحی ، محیط ، مهدکودک ، نیاز