تبلور اندیشه های ناب درآثار مانا (معماری صفویه)

موفقیت اغلب بناهای قدیمی در برقراری ارتباط با مخاطبان و مؤانست دو سویه فضا و مخاطب، همچنین ناکامی معماری امروز در ایجاد حس تعلق به مکان دستمایه تحقیق حاضر است. جستجو و یافتن عوامل مؤثر بر این جاودانگی نه تنها موجب شناخت عمیق تر بنا و اندیشه خالقین آنها است، بلکه از استعارات و نمادهای به کار رفته در آن ها پرده بر می دارد و می تواند در خلق کیفیت متفاوت فضا و مکان های امروز مؤثر باشد. ویژگی های منحصر به فرد معماری صفوی بعنوان آثار با ارزش فرا زمانی و فضای فکری - فلسفی آن دوره تاریخی سبب انتخاب این آثار، جهت دست یابی به هدف این پژوهش گشت. روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت توصیفی _ تحلیلی با رویکرد تلفیقی از قیاسی و استقرایی می باشد و مبانی نظری آن وام دار فضای فکری - فلسفی حاکم بر آن دوره می باشد که متأثر از حکمت اشراق سهروردی و اندیشه های ملاصدرا است. نتایج حاصل حاکی از این است که داشتن مؤانست انسان با آثار دوره صفویه را می توان به لحاظ بهره مندی اندیشه و خلاقیت طراحان آن ها از فلسفه ناب زندگی بر مبنای حکمت اسلامی دانست که در ذهن مخاطبان بر مبنای جهان بینی، ادراک و خیال، تأویل می شود.

کلیدواژه ها:

معماری صفویه ، اشراق سهروردی ، اندیشه های ملاصدرا ، ابزار بیان