تأثیر خستگی عضله چهارسر متعاقب انقباضات اکسنتریک و کانسنتریک بر روی حس نیرو در زانو

مقدمه: یکی از عوامل پیشگیرنده و هشدار دهنده آسیب مفصلی، آگاهی فرد از بدن خود و ارتباط آن با محیط اطراف است که توسط حس عمقی قابل تأمین می باشد. از عوامل عمده تاثیر گذار بر روی حس عمقی، خستگی ناشی از فعالیتهای ورزشی است که عبارت است از ناتوانی در حفظ نیروی مورد نیاز یا مورد انتظار. هدف از این تحقیق میزان دقت در باز تولید نیروی متناظر در شرایط پس از خستگی انقباضات کانسنتریک و اکسنتریک عضله چهار سر ران، میباشد.روششناسی: آزمودنیهای این تحقیق 20 دانشجوی دختر با میانگین سن، قد، وزن و طول اندام تحتانی به ترتیب 35/1±50/20 سال، خستگی مرحله دو در، منتخب آزمودنیهای. بودند سانتیمتر 87/35±6/13 و کیلوگرم 61/20±7/53 ،سانتیمتر 165/45±5/54کانسنتریک و اکسنتریک، مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت جهت تجزیه و تحلیل دادهها، از نرم افزارهای EXCEL 2013 و SPSSنسخه 20 استفاده شد. محاسبات آماری نیز با استفاده از آزمون اندازهگیری مکرر (بنفرونی) صورت گرفت.نتایج: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که پس از اجرای پروتکل خستگی کانسنتریک و اکسنتریک، اختلاف بازسازی نیرو با استفاده از آزمون مکرر (بنفرونی) در حالت اکسنتریک افزایش (04/0 = سطح معناداری و 230/7 = -میانگین) مییابد.نتیجهگیری: نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که خستگی ناشی از انقباضات اکسنتریک و کانسنتریک بر میزان حس نیرو تأثیرگذار بوده ولی اثر خستگی انقباضات اکسنتریک بیشتر بوده است. بنابراین میتوان نتیجهگیری نمود که میزان تاثیر خستگی عضلانی ناشی از انقباضات مختلف بر روی حس عمقی متفاوت میباشد. بنابراین با توجه به تأثیر بیشتر انقباضات اکسنتریک در کاهش حس عمقی پیشنهاد میشود، که مربیان و ورزشکاران در روزهای نزدیک به مسابقه از انجام ورزشهایی با ماهیت اکسنتریک، اجتناب نمایند.

کلیدواژه ها:

خستگی ، اکسنتریک ، کانسنتریک ، عضله چهار سر ، حس نیرو