بررسی میزان تأثیر اشتغال بر استرس روانی ورزشکاران جانباز و معلول

مقدمه: پژوهش حاضر به دنبال بررسی تعیین میزان تاثیر اشتغال به فعالیت های اقتصادی بر کاهش استرس روانی ورزشکاران جانباز و معلول زنجان می باشد. بدین منظور وضعیت استرس روانی سه گروه ورزشکاران جانباز و معلول؛ شاغل، حالت اشتغال (مستمری بگیر) و بیکار مورد بررسی قرار گرفته است. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه ورزشکاران جانباز و معلول شهر زنجان می باشد که در سال 1390 تعداد آنها 175 نفر بود. نمونه آماری نیز با استفاده از جدول مرگان120 نفر تعیین شد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری فوق در انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری داده ها پرسشنامه 29 سوالی سنجش استرس کوپر (Cooper (بوده که کتی و لام (2000 (اعتبار و روایی آن را به ترتیب 91/0 و 84/0 گزارش نموده اند. داده های پژوهش به دو شیوه تحلیل توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. عمده ترین یافته ها به شرح زیر می باشند. نتایج: 1- مبین وجود تفاوت معنادار بین میزان استرس ورزشکاران جانباز و معلول شاغل، حالت اشتغال و بیکار بوده است. P  %5میزان F محاسبه شده در سطح آزمون تعقیبی توکی نشان داد؛ میزان استرس ورزشکاران جانباز و معلول بیکار به طور معناداری از دو گروه ورزشکاران جانباز و معلول شاغل و حالت اشتغال بیشتر مبین وجود تفاوت معنادار بین میزان استرس ورزشکاران جانباز و معلول، شاغل، حالت اشتغال و بیکارP  %5بوده است. 2-میزان F محاسبه شده در سطح بر اساس نوع معلولیت آنها نبوده است. نتیجهگیری: معلولیت بالا در صورت عدم اشتغال می تواند منبع موثری برای استرس ورزشکاران جانباز و معلول باشد در حالی که اشتغال می تواند تاثیر فوق را در حد قابل توجهی کاسته و از بروز حال های استرسی جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، ورزشکاران جانباز و معلول ، استرس روانی