بررسی روابط میان انسان، طبیعت و معماری

تاریخ معماری و شهرسازی نمایانگر این مهم است که از ادوار گذشته انسان به ضرورت احداث باغ و فضای سبز پی برده بود تاازطبیعت و اصل خویش جدا نمانده باشد. مطالعه تاریخ نشان می دهد که نگاه به طبیعت در معماری در طول زمان متفاوت بوده و به تبع آن رویکردهای مختلفی در ارتباط با آن اتخاذشده است. برخی نگرشی طبیعت گریز، بردی طبیعت ستیز، برخی خود را دوستدار طبیعت و پاره ای نگرشی طبیعت ساز به آن داشته اند. در پژوهش پیش رو نگارنده تلاش نموده است تا با روشی توصیفی تحلیلی علاوه بر بسط مفهوم طبیعت و بیان علل اهمیت آن در روابط معماری ، به انواع مکاتب مو جود در تاریخ معماری در ارتباط با طبیعت اشاره نماید

کلیدواژه ها:

انسان ، طبیعت ، معماری