نیازسنجی واولویت بندی آموزشهای صنعت گردشگری وتاثیرآن بر اشتغال (مطالعه موردی:منطقه سوادکوه)

این پژوهش با هدف شناسایی مهمترین نیازهای آموزش هایمهارتی واولویت بندی آنها در صنعت گردشگری و تعیین تأثیر آنبر اشتغال انجام گرفت. و ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه ی جمعآوری اطلاعات پیمایشی با استفاده از رویکرد دلفی انجام شد. ابزارجمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و پرسشنامه های باز و بسته پاسخ بود.روایی پرسشنامه های بسته پاسخ به صورت تعیین روایی محتوا وپایایی آنها از طریق استفاده از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ)تعین شد. جامعه آماری این تحقق را خبرگان دانشگاهی ، صنعتو دستگاه های اجرایی تشکیل دادند و حجم و نمونه آماری بااستفاده از جدول کرجسی مورگان 180 نفر و به طور تصادفی سادهانتخاب شدند .برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی واستنباطی بهره گرفته شد. درروش توصیفی از شاخص های فراوانی ودرصد فراوانی و گرایش مرکزی چون میانگین استفاده شد ودربخشآزموت استنباطی ابتدا ازآزمون t بمنظورمعنی داربودن شاخص هایموردبررسی درپژوهش استفاده شده است .نتاجه حاصل مبنی براین است که شاخص خدمات ، شاخص فرهنگ و وهنر و شاخصکشاورزی در پیشرفت صنعت گردشگری تأثیر دارد و توجه به خدمات، فرهنگ و هنر و کشاورزی به عنوان نیازهایی برای پیشرفت صنعت گردشگری در منطقه سوادکوه لازم است. در پایان پیشنهادها و توصیه های لازم گردیده است.خردمات ، فرهنرو و هنرر و کشراورزآ بره عنروا ناازهرایی برراآپاشرفت صنعت گردشگرآ درمنطقه سوادکوه لازم است . در پایراپاشنهادها و توصاه هاآ لازم گردیده است

کلیدواژه ها:

آموزش ، اشتغال ، خدمات ، گردشگری ، میراث فرهنگی ، ، نیازسنجی