جایگاه حروف نگاری در مد و لباس ایرانی

عنصر حروف در طی تاریخ طراحی گرافیک به عنوان ابزار و شیوهی بیان در کنار دیگر عناصر تصویری مورد توجه قرار گرفت است. درروند تحولات حروف نگاری در تاریخ طراحی گرافیک اغلب طراحانحروف نگار در جست و جوی یافتن مفاهیم مختلف حروف به عنبوانابزاری تصویری برخورد نموده و تحت عنوان حروف نگاری باویژگی های جدید و خاستگاه خاص آن عنوان گردید است.دشوارترین بخش هنر حروف نگاری، ایجاد فضایی تصویری بهوسیله ی حروف و کلمات است که بتوانبد مخاطب را به روح اصلیموضوع اثر نزدیک کند. هنرمند در آثار حروف نگاری خود می کوشدبا شناخت ملاک های زیبایی شناسی فرم حروف و کلمات و کاربردیبودن آنها در فضای اثرش به سمت آنچه مخاطب را راضی می کندحرکت نماید و گاهی به عنوان یک معلم فراتر از انتظارات ظاهر شدهو موج تقویت سواد بصری آنان گردد.در جستار پیش رو در پی آنیم که به شناسایی قابلیت هایحروف نگاری در مد و لباس ایرانبی پرداخته و همچنین با بررسیکارهای انجام شده در این حوزه بر روی لباس های موجود در بازار بهساختار متفاوتی از کاربرد حروف بر روی لباس با توجه به قابلیت هایایرانی بودن آن دست یابیم. با توجه به اینکه لباس می تواند به عنوانپوستری سیار در جامعه محسوب شود، حروف نگاری قادر خواهد بودمضامین اسلامی ایرانی را (با توجه به سلایق ایرانیان) به بخشعمده ای از اجتماع انتقال دهد.

کلیدواژه ها:

گرافیک ، دست نوشته ، حروف نگاری ، تایپوگرافی ، کالیگرافی ، مد لباس