نقش مشاغل غیررسمی در تسکین اسکان غیررسمی (مطالعه موردی: حصارامیر پاکدشت)

در سال های اخیر، نظریات نوین در توانمندسازی، بنفشه راهکارهای خودجوش حاشیه نشینان، معطوف شده است. یکی از راهکارهای عملی که ساکنین سکونتگاه های غیررسمی برای برون رفت از مشکلات حاشیه نشینی در پیش گرفته اند، روی آوردن به اقتصاد غیررسمی و مشاغل خودجوش است. این پژوهش با رویکرد توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر روش پرسش نامه ای در پی بررسی نقش این دسته از مشاغل به دنبال راهکاری برخاسته از درون این اجتماعات برای تسکین مسئله اسکان غیررسمی در میان سکونتگاه های غیررسمی حصار امیر در پاکدشت است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد. حجم جامعه اماری 25303 نفر جمعیت کل حصار امیر و در نظر گرفته شد بر این اساس تعداد نمونه ها 378 نفر محاسبه شد نتایج تکنیک SWOT نشان دادند که توسعه مشاغل خودجوش در سکونتگاه های غیررسمی حصار امیر پاکدشت نقاط قوت بسیار بالایی (3/33 امتیاز از نظر عوامل داخلی و 3/34 امتیاز از نظر عوامل خارجی) دارد. برای تکمیل پرسش نامه ها از آزمون های آماری تی تک نمونه و خی دو استفاده شده است. نتیجه ازمون خی دو نشان داد بین جنسیت افراد مورد مطالعه و گرایش به مشاغل خود جوش رابطه معنی داری در سطح احتمال 95% وجود دارد. ازمون تی برای نشان دادن تصویر مشاغل خودجوش در بهبود وضعیت اقتصادی استفاده شد نتایج آزمون نشان می دهد که گرایش به اینگونه اشتغال ها سبب بهبود وضعیت اقتصادی افراد گردیده است.آزمون ها نشان دهنده سطح معنی داری کمتر از 0/05 بوده که بیانگر تأثیر این مشاغل در بهبود وضعیت اقتصادی می باشد.

کلیدواژه ها:

اسکان غیر رسمی ، مشاغل خود خوش ، اقتصاد غیر رسمی شهر ، SWOT