اثربخشی درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی بر سلامت روان زنان زندانی

مقدمه: اختلالات روانی در مقیا س های بالایی در اغلب کشورهای جهان وجود دارد. ایناختلالات در جمعیت زندانیان شایع تر است. میزان بیش از حد اختلالات روانی در زندان ناشی از چندعامل است: تصور غلط و نادرست مبنی بر اینکه افراد دارای اختلالات روانی برای جامعه یک خطرهستند، شکست در ارتقاء درمان، مراقبت و بازپروری و مهمتر از همه دسترسی ضعیف به خدماتبهداشت روانی و فشار روانی ناشی از فضای زندان. بنابراین در این پژوهش تلاش شده است با استفادهاز درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی، میزان بهبود سلامت روان زنان زندانی در بند نسوانشهرستان بروجرد مورد بررسی قرار گیرد.مواد و روش ها: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترلبود و حجم نمونه طبق اصول علمی 30 نفر درنظر گرفته شد که به صورت تصادفی به دو گروه 15نفره آزمایش و گواه تقسیم شدند. درابتدا پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28) به عنوانپیش آزمون توسط هر دو گروه تکمیل شد و سپس گروه آزمایشی تحت درمان شناختی - رفتاری بهشیوه ی گروهی به مدت 12 جلسه 120 دقیقه ای قرار گرفت و در آخر از هر دو گروه مجدد همانپرسشنامه بعنوان پس آزمون گرفته شد. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد.یافته ها: یافته های این پژوهش حاکی از آن بود که قدرت ارتباط اثرآموزش درمان گروهی شناختی -رفتاری با بهبود سلامت روان (0/84) است. و فرضیه پژوهش تأیید شد (P<0/001). تفاوت معنادارمیان گروه مداخله با گروه کنترل به لحاظ تست فراخنای اعداد و همچنین نشان دهنده اثر درمانگروهی شناختی - رفتاری بر سلامت روان زنان زندانی بود.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد می توان با اتخاذ درمان گروهی شناختی - رفتاریوضعیت سلامت روان زنان زندانی را بهبود بخشید و با این شیوه آنان را به سطح خانواده و جامعهبازگرداند.

کلیدواژه ها:

درمان گروهی ، درمان شناختی - رفتاری ، سلامت روان ، زنان ، زندانیان