بررسی رابطه بین رفتار منطقی و روشهای کنار آمدن با رضایت زناشویی

هوش مفهومی است که از دیرباز آدمی به پژوهش وتفحص درمورد ابعاد ، تظاهرات، ویژگی ها وانواع آن علاقمند بوده است.دراین بین ، یکی ازابعاد هوش تحت عنوان «هوش معنوی» جزو عرصه هایی است که تحقیقات چندان منسجم ونظام مندی در جهت شناخت وتبیین ویژگی ها ومولفه های آن درحد واندازه سایر انواع هوش صورت نپذیرفته است . پژوهش حاضر بهبررسی رابطه بین رفتار منطقی و روشهای کنار آمدن با رضایت زناشویی می پردازد. باتوجه به موضوع، هدف، فرضیات و اطلاعاتمربوط به آن، روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماری این تحقیق کلیه زوجینمراجعه کننده به بخش مشاوره سازمان بهزیستی شهر کرمان در سه ماهه سوم سال 1391 بود. تعداد این جامعه در حدود 350زوج بود که از این تعداد 200 نفر دارای مدرک دیپلم و پایینتر بودند و 150 نفر از آنها در سالهای اولیه زندگی خود قرار داشتند.در این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد، به این صورت که ابتدا لیست مراجعین در مدت سه ماهه سوم سال1391 تهیه و سپس با شماره گذاری آنها از بین شماره ها بطور تصادفی از طریق کامپیوتر اعضای نمونه انتخاب شدند که حجمنمونه با توجه به جدول مورگان برابر با 196 نفر بود. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه چهار قسمتی استفاده شد. با توجه بهضریب رگرسیونی محاسبه شده، رفتار منطقی( 0.29 ) پیش بینی کننده مثبت رضایت زناشویی است و با افزایش آن رضایتزناشویی نیز افزایش پیدا می کند .رفتار منطقی ( 0.27 ) پیش بینی کننده مثبت حل تعارض است و با افزایش آن حل تعارض نیزافزایش پیدا می کند. رفتار منطقی( 0.27 ) پیش بینی کننده مثبت ارتباطات است و با افزایش آن ارتباطات زناشویی نیز افزایشپیدا می کند.همچنین انجام تحقیقاتی با همین موضوع با کنترل سایر متغیرهای تاثیرگذار و مرتبط با رضایت زناشویی و رفتارمنطقی پیشنهاد می گردد.