شکل دهی پرتو و مدل سازی آن در شبکه های بیسیم رادیوشناختگر

هدف ما در این پژوهش به کارگیری روش های نوین در شکل دهی پرتو در شبکه های رادیو شناختگر است. شکل دهنده ی پرتو با کاهش تداخل و بهبود ظرفیت سیستم نقش عمده ای در مخابرات بی سیم دارد. با به کارگیری این روش، سیگنال هر کاربر توسط ایستگاه های پایه تاحد ممکن در راستای گیرنده ارسال شده و به طور مؤثر تداخل را در سیستم کاهش می دهد. لازم به توضیح است که اجرای این شیوه، نیازمند داشتن اطلاعاتی برای شکل دادن پرتو آنتن های فرستنده به بهترین شکل ممکن است تا تداخل کمینه و بهره ی لینک رادیو شناختگر بیشینه شود. این اطلاعات به روش های گوناگونی در فرستنده دریافت می شود. هدف ما در این پژوهش بیان روش های شکل دهی الگو، ارائه ی شیوه هایی نوین و مبتنی بر ساده سازی اطلاعات برای انجام این فرآیند و در عین حال حفظ نسبی کیفیت سیستم است. در این پژوهش بر مبنای یک ساختار وفقی، به شکل ساده ای کل اطلاعات کانال از محل گیرنده به سمت فرستنده ارسال می شود. ضمن این که لازم نیست با تغییر کانال، اطلاعات آن به صورت کامل ارسال گردد. با به کارگیری این اطلاعات در شکل دهی الگو توسط فرستنده، کیفیت سیستم نیز در حد مطلوب و رضایت بخش باقی خواهد ماند. در رویکردی دیگر، از بردار شکل دهنده ی الگوی انتشار شبه بهینه با هدف ساده سازی، همگرایی معادلات مطرح شده و از بین بردن محدودیت های به وجود آمده، استفاده می کنیم.

کلیدواژه ها:

رادیو شناختگر ، شکل دهی پرتو ، ساختار وفقی ، تداخل