بررسی و مطالعه وضعیت مهاجر پذیری استان های ایران

پدیده مهاجرت یکی از پیچیده ترین پدیده های جمعیتی و رابطه این پدیده با فرآیند گسترش شهری و شهرنشینی درجوامع، پدیده ای به مراتب پیچیده تر است. در سراسر جهان، بخصوص بعد از جنگ جهانی دوم، مهاجرت به عنوان پدیده ای جمعیتی، از بسیاری جهات، حائز اهمیت گردید و نظریه پردازان علوم مختلف درباره علل و عوامل آن به بحث و تبادل نظر پرداختند.این پدیده به دلیل ویژگی های خاصی مهاجران و علل مهاجرتشان پیامدهای منفی متعددی برای شهرها و روستاها، بویژه در کشورهای در حال توسعه به دنبال دارد. ضعف ساختاری در مکانهای مبدا موجب می شود که افراد در جستجوی فرصت ها و شرایط مناسبتر به سمت قطب های جمعیتی حرکت کنند که این شرایط در کشور ما نیز مشهود است. می توان گفت مهاجرت، خود در نتیجه نابرابری های مکانی و بی عدالتی های منطقه ای می باشد که برای s رسیدن به تعادل در توزیع جمعیت و امکانات باید سیر حرکات جمعیتی در مسیری هدفمند و هدایت شده قرار داد لازمه آن بررسی و مطالعه اصولی این تحرکات جمعیتی است. در این تحقیق سعی بر آن است که وضعیت مهاجر پذیری استانهای ایران در سال 1385 مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت راهکار هایی جهت هدایت صحیح مکانیسم های جمعیتی ارایه گردد. نوع این پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه جمع آوری شده اند. تحلیل آماری یافته های حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار های EXle. SpSS.AIC VieW و با آزمون تحلیل خوشه ای انجام گرفته است. براساس نتایج تحقیق، تفاوت چشم گیری بین استان های کشور از لحاظ مهاجر پذیری وجود دارد و عمده حرکت های جمعیتی به سمت کلانشهرها و شهر های عمده ی کشور بوده است و با وجود تأکید برنامه های توسعه بر ایجاد زمینه های لازم برای رسیدن به تعادل های منطقه ای همچنان روندهای جمعیتی موجود بر عدم تعادل های منطقه ای دامن خواهد زد. این پژوهشی حل مشکلات ناشی از شرایط نامطلوب 6. روندهای مهاجرتی در ایران را منوط به اعمال سیاست های تمرکز زدایی با تاکید بر توسعه منطقه ای متوازن ، بکارگیری سیاست روستایی یکپارچه و شهر پراکنده می داند.

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، سطح بندی ، تکنیک GIS ، تحلیل خوشه ای ، ایران