ترسیم گنبدوگوشه سازی دردوره ساسانی( نمونه موردی کاخ فیروزآباد)

معماری اسامی ایران سرشار از گنجینه های با ارزش است که همواره در پی ایجاد حس مطلوب و روحانی می باشد که علاوه برتاثیر بر استفاده کنندگان، در محدوده های مشخص نیز به عنوان عناصر شاخص و با هویت مطرح می گردد. ازشاخص ترین الگوهای ارائه دهنده این ارزش ها میتوان به گنبد اشاره نمود. پوشش گنبد در ایران پیشینه ای دیرینه دارد. کمبود چوب های استوار و کشیده که در حقیقت عنصر اصلی پوششی تخت است سبب شده که پوشش سغ و گنبد روایی پیدا کند و بخصوص در دهانه های وسیع تر جای پوشش تخت را بگیرد .( دوران ساسانی 224-651 میلادی)که شاهد بیشترین دستاوردهای تمدن ایرانی بودهاست گنبد سازی آنچنان رواج می گیرد و تکامل می یابد که از آن پس تاامروز پوشش گنبدی از نظر ساخت و افزیر بصورت الگو و دستورالعمل کلی مورد بهره برداری قرار می گیرد. در این راستاتحقیق حاضر سعی بر آن دارد که با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و با استفاده از روش توصیفی تاریخی به بررسی این ساختار معماری در دوران ساسانی )کاخ فیروزاباد( یپردازد

کلیدواژه ها:

پوشش گنبد ، دوران ساسانی ، گنبدسازی ، گوشه بندی ، کاخ فیروزآباد