نحوه برخورد با توده های خاک بینابینی باریک در پروژه های سازه نگهبانشهری، بررسی یک مورد اجرایی

پایدارسازی جدارهای خاکی یا سنگی همواره یکی از چالشهای پیش روی مهندسین بوده است. دست اندرکاران ساخت تونل، پل، برداشت ترانشه در مسیر راهها در مجاورت کوهپایههای سنگی یا خاکی و یا گودبرداریهای عمیق، با روشهای مختلف سعی درپایدارسازی جدارها داشتند. یکی از روشها که بسیار نیز مرسوم است مسلح سازی زمین توسط اجزاء مسلح کننده و یا تزریق درون زمین است. روشهای مختلف این فن با نامهای میخکوبی ١ به صورت غیرعامل ٢ و یا مهاری ٣ به صورت فعال ٤ نامیده می شوند. استفاده از اینگونه روش ها در محیط های شهری گاه با محدودیت هایی همراه است. برخورد با آبهای زیرسطحی، منابع آب قدیمی تشخیص داده نشده مانند قنات یا چاه جذبی و نیز برخورد با لایه ای خاک که از دو سو کراندار نزدیک می باشد از مهمترین محدودیت های این روش در محیطهای پرتراکم شهری به شمار می رود. در مقاله حاضر ابتدا ضمن توضیح بیشتر محدودیت برخورد با لایه های خاک مذکور و راه حل های محتمل و سپس به بررسی راه حل اخذ شده در یک پروژه واقعی، پروژه هتل هیراد مشهد، که با موفقیت به پایدارسازی گود انجامیدپرداخته می شود

کلیدواژه ها:

نیلینگ ، انکرینگ ، گوشته خاک ، مهار فولادی