تحلیل هندسی و جنبشی سیستم گسل های راندگی زاگرس مرتفع مطالعه موردی: جنوب فریدون شهر

محدوده مورد مطالعه در این پژوهش دارای مختصات، عرض جغرافیایی 32 درجه و 48 دقیقه، 11.97 ثانیه پهنای شمالی و طول جغرافیایی 49 درجه و 55 دقیقه و 30.67 ثانیه با درازای شرقی می باشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در جنوب شهرستان فریدون شهر و خاور استان لرستان و جنوب باختر استان اصفهان می باشد. در این پژوهش چگونگی عملکرد راندگی اصلی زاگرس (MZRF) مورد بررسی هندسی و جنبشی قرار گرفته است. به منظور دستیابی به این مهم، داده های عناصر ساختارهای مزوسکوپی موجود در امتداد گسل اصلی برداشت و توسط نرم افزار های مختلف تحلیل شد که ارتباط بین شکستگی ها با گسل اصلی را اکثرا به صورت آرایه های همسو گرد مشخص می کند. بر پایه این بررسی که به کمک تعیین عملکرد 8 گسل فرعی مرتبط با گسل اصلی انجام شده است، گسل وارون اصلی زاگرس که در تغییرات ساختاری و رخسارهای طرفین خود موثر و کنترل کننده بوده است، یکی از اصلی ترین ساختارهای زاگرس است که با روند شمال باختری-جنوب خاوری می باشد. بر اساس بررسی های حرکتی انجام شده بر روی این گسل، سازوکار حرکتی آن معکوس با مولفه کوچکی از حرکت راست گرد است. همچنین تنش فشارشی حداکثر مسبب آخرین حرکات این گسل، σ1=288.9 و میل آن نیز درجه 72.8 است. راندگی اصلی زاگرس، (Main Zagros Thrust) مرز ساختاری و سنگ چینه ایی عمیق بین ایران مرکزی و ورقه عربی بوده و آن را به عنوان زمین درز زاگرس (Zagros Suture) در نظر می گیرند.

کلیدواژه ها:

تحلیل هندسی و جنبشی ، چین جناغی ، گسل وارون ، مناطق شکننده- شکل پذیر ، راندگی فلسی