بررسی زیست‌سازگاری و بهینه سازی خصوصیات مکانیکی و میزان جذب آب هیدروژل پلی وینیل الکل برای کاربرد به عنوان بیومتریال
محل انتشار: سیزدهمین کنفرانس مهندسی پزشکی ایران
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,346
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICBME13_114
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1387
چکیده مقاله:
در این تحقیق هیدروژل های پلی وینیل الکل (PVA) با درصدهای مختلف حلال تهیه گردید و برای دستیابی به میزان جذب آب بهینه خواص مکانیکی مشابه با غضروف منیسک طبیعی، تحت سیکل های متعدد freeze-thawing و عملیات حرارتی قرار گرفت. برای تعیین خواص فیزیکی و شیمیایی نمونه ها از طیف مادون قرمز (FTIR)، تست درصد تورم در آب، تعیین میزان تر شوندگی (زاویه تماس) و سختی سنجی استفاده گردید. بر طبق نتایج هیدروژل پلی وینیل الکل بدست آمده با 20% وزنی PAV و 50 درصد حلال آب، 50% حلال DMSO، سه سیکل freeze-thawing و عملیات حرارتی 80 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت، بالاترین مقدار جذب آب و کمترین سختی را داشت. در نتیجه می توان گفت افزایش تعداد سیکل های freeze-thawing دارای یک حد بهینه است و لزوما با افزایش تعداد سیکل، درصد جذب آب نمونه افزایش نمی یابدو در انتها نیز آزمون سمیت سلولی انجام گرفت که نتایج حاکی از زیست سازگاری نمونه ها بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شاهین بنکدار
دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی، گروه بیومتریال
فریبا اورنگ
تهران، دا
شریف حیدری
دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی، گروه بیومتریال
علی پورمر
دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی، گروه بیومتریال
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :