بهبود عملکردسازه های بنایی با استفاده از سیستم جداگر پایه با در نظرگیری اندرکنش بین خاک و سازه

جداسازی پایه در سازه ها در بسیاری از کشورهای زلزله خیز تاحدودی زیادی مراحل تئوری و آزمایشگاهی خود را طی کرده و جنبه کاربردی پیدا کردهاست . ساختمانهای آجری در زلزله های گذشته آسیبهای شدیدی را متحمل شده اند . باتوجه به تعداد زیاد این ساختمانها در ایران و در سایر نقاط جهانی، ارزیابی عملکرد لرزه ای آنها از ضرورت خاصی برخوردار است در این پژوهش با توجه به ضرورت عملکرد مناسب سازه های بنایی به مدلسازی و بررسی تاثیر استفاده از سیستم جداگر پایه لاستیکی بر پاسخ سیستم می پردازیم. برای دستیابی به نتایج دقیقتر از اثرات اندرکنش بین خاک و سازه چشم پوشی نکرده و اثرات آن را با مدلسازی سیستم لحاظ می کنیم نتایج حاکی از علکرد مناسب سیستم تقویت شده با استفاده از جداگر لاستیکی است.

کلیدواژه ها:

دیوار آجری ، روش اجزاء محدود ، اندرکنش بین خاک و سازه ، جداگر پایه لاستیکی