تاثیر استفاد از الیاف پلی پوپیلن بر روی روسازی بتىی

در حال حاضر به دلایل متعدد لزوم استفاده های بتنی بر سطح کشور به خوبی آشکار شده است از جمله این دلایل افزایش چشمگیری قیمت قیر و مشکلات عدیده روسازی های آسفالتی در محلهای خاص همانند نواحی سواحل جنوب، پایانه های بار و نواحی صنعتی می باشد اما با وجود این مسائل، مشکلاتی از قبیل نیاز به وسایل و تجهیزات ویژه و پرسنل متخصص و با تجربه کافی، مصرف سیمان و آرماتور مانع از کاربرد روسازی بتنی شده است. در این مقاله استفاده از الیاف در بتن غلتکی که تقریبا اغلب خواص مطلوب روسازی های بتنی را داشته و از طرف دیگر هزینه ساخت آن کمتر و اجرای آن آسانتر از روسازیهای متداول بتنی است، مورد بررسی قرار می گیرد به عبارتی می توان گفت در دنیا بتن غلتکی یک فن آوری در حال رشد و توسعه بوده و کاربرد وسیعی در سدسازی، راه ها با ترافیک سنگین، بنادر، اسکله ها، فرودگاه ها محوطه های صنعتی، پارکینگها و راه های ارتباطی و روسازی راه و... دارد. در بتن غلتکی سدسازی، اندازه سنگدانه درشت تر از بتن معمولی بوده و از 50 میلی متر تا 100 میلی متر استفاده می گرددو عیار سیمان آن نیز کم می باشد. در بتن غلتکی روسازی، اندازه دانه بندی مصالح حداکثر 19 میلی متر استفاده می گردد و عیار سیمان آن نیز کم میباشد در بتن غلتکی روسازی، اندازه بندی مصالح حداکثر 19 میلی متر و 250 کیلوگرم در متر مکعب بتن مقاوم فشاری 7 روزه معادل 230 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و 28 روزه معادل 320 کیلوگرم بر سامتی متر مربع به دست آمده است مخلوطی از سنگه دانه ها سیمانو اب داخل دستگاه مخلوط کن به صورت بتن با اسلامپ صفر میکس شده و به نام بتن غلتکی به وسیله فینیشر پخش و با غلتک ویبره و سپس با غلتک چرخ لاستیکی کوبیده و متراکم می گردد و پس از کوبیدن و متراکم کردن بتن، کیورینگ و مرطوب نگه داشتن سطح بتن به مدت یک هفته ضروری می باشد. استفاده از الیاف پلی پروپیلن باعث می شود تا نسبت آب به سیمان در کل ضخامت عضو ثابت بماند و هیدارتاسیون سیمان ادامه یابد. استفاده از الیاف پلی پروپیلن منجر به یک سطح مناسب با مقاوت سایشی بالا می باشد و همچنین از نفوذپذیری بتن کاسته و نفوذ عوامل خورنده را به داخل بتن به حداقل می رساند و دوام بتن را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

بتن غلتکی RCC ، روسازی راه ، سنگ دانه ها ، الیاف پلی پروپیلن