خرابی راههای فاقد روکش و راههای نگهداری و درمان آن

قریب به 90 درصد راههای دنیا را راههای فاقد روکش یا راههایی با روکش آسفالتی نازک ، تشکیل می دهد . اینگونه راهها احتیاج به نگهداری بیشتری نسبت به راههای اصلی دارند . تناوب بازرسی و نگهداری راههای فاقد روکش بیشتر از راههای آسفالته است . گر چه برخی از مهندسین راههای شنی را نوعی رویه تلقی می کنند در این مقاله راههای شنی نیز جز راههای فاقد روکش منظور شده است .خرابی های راههای فاقد روکش عمدتا ناشی از نفوذ آب و در نتیجه کاهش مقاومت لایه های خاک می شو د. لیکن خشکی زیاد این راهها نیز باعث پراکنده شدن ذرات خاکهای ریز دانه) چسبنده ( و در نتیجه متلاشی شدن راه میگردد .در این مقاله سعی بر این شده که با شناخت انواع خرابی های راههای فاقد روکش ، نشان دهیم که روشهای نگهداری راههای فاقد روکش با نگهداری راههایی که روکش شده بسیار متفاوت است و بیشتر بحث بر روی خرابی هایی همچون : پروفیل عرضی نا مناسب( Improper cross section ) زهکش های کناره ای نا مناسب( Inadequate Roadside Drainage)، موجهای متوالی ( Corrugation ) گرد و غبار( Dust) چاله( Potholes) گودی مسیر چرخها( Rates )می پردازیم .