بهسازی لرزه ای سازه های فولادی با استفاده از میراگرهای ویسکوالاستیک

هدف از مطالعه حاضر بهسازی لرزه ای یک ساختمان فولادی ده طبقه با سیستم مقاوم جانبی قاب خمشی فولادی معمولی (OMRSF) با استفاده از میراگرهای ویسکوالاستیک و مقایسه نتایج با سازه بهسازی نشده می باشد. بدین منظور ابتدا بارگذاری ثقلی سازه ی مورد بحث انجام شده است، سپس با استفاده از آیین نامه UBC97 و NEHRP برش پایه و ضریب برش پایه برای سازه مذکور به دست آمده است. مدل سازه در نرم افزار SAP ساخته شد و بارگذاری هایی که به صورت دستی محاسبه شده اند، به نرم افزار داده شده اند. در نهایت سازه اولیه بدون حضور میراگرهای ویسکوالاستیک مورد تحلیل و طراحی قرار گرفت و دریفت های سازه محاسبه شدند. در گام بعدی، میراگرهای ویسکوالاستیک پس از تعیین مشخصات مکانیکی و تعیین آرایش قرارگیری آن ها، به سازه اضافه شدند و سازه مجهز به میراگرهای ویسکوالاستیک مورد تحلیل و طراحی قرار گرفت و سپس تحلیل های دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی برای رکورد زلزله السنترو در دو سطح DBE و MCEانجام شده و نتایج بدست آمده است. در انتها تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی سازه ی بدون حضور میراگرهای ویسکوا الاستیک نیز تحت زلزله السنترو انجام شده و پاسخ های سازه بدست آمده است و با نتایج حاصل از تحلیل سازه بهسازی شده با میراگرها مقایسه شده است. نتایج حاصل از تحلیل های دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی نشان می دهد که حضور میراگرهای ویسکوالاستیک در سازه باعث کاهش چشمگیردریفت های سازه شده و این دریفت ها در محدوده ی مجاز آیین نامه قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ، میراگر میسکوالاستیک ، تحلیل دینامیکی ، تاریخچه زمانی