ارزیابی مصالح سبز در ایران به منظور افزایش بهر ه وری انرژی مصرفی در ساختمان

با رشد روز افزون بهر ه برداری از منابع تجدید ناپذیر از طبیعت، ضرورت استفاده از منابع جایگزین و پاک، جهت برنامه ریزی و مدیریت شهری بیشتر از پیش مشخص می شود. بنابراین بایستی به دنبال راهکارهای مناسب جهت رفع اثرات شهرنشینی بر محیط زیست وتوسعه پایدار شهری به لحاظ حفظ و بقای منابع تجدیدناپذیر بود. مسکن، زمین و کاربری های شهری یکی از پررنگ ترین اهداف مصرف منابع گوناگون می باشد که توجه به آ نها و جایگزینی منابع محیطی تجدیدپذیر از اهم مسایل مربوط به فناوری های نوین در سازه های شهری می باشد. در این مقاله علاوه بر معرفی روش های جدید بهره برداری از انرژی پاک طبیعت از جمله مصالح سبز، به بررسی و نحوه چگونگی عملکرد آ نها پرداخته شده است. ضمن بررسی پتانسیل های مختلف طبیعی از نقطه نظر توسعه شهری، اعم از پتانسیل انرژی بادی و خورشیدی و غیره، به چگونگی استفاده از این پتانسیل ها در امر ساختما ن سازی پرداخته شده و در نهایت پیشنهادهایی برای بالابردن توان بهره برداری از این منابع ارائه شد ه است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مصالح سبز ، مدیریت انرژی ، فناوری سبز ، منابع تجدیدپذیر