بررسی مفهوم هویت و بوم گرایی با تکیه بر اصول طراحی اقلیمی در پهنه گرم و خشک (مطالعه موردی شهرستان بیرجند )

امروزه به دلیل رشد سریع و چشمگیر جمعیت و گسترش و توسعه بی رویه شهر ها، آلودگی های محیطی و صدمات ناشی از بکاربدن منابع غیر تجدید پذیر باعث نگرانی جوامع بشری در زندگی شده است که این موارد در کنار عدم بکار بردن اصول درست طراحی متناسب برای هر اقلیم، منجربه افزایش هزینه های زندگی شده است که با بهره گیری مناسب و صیحیح از معماری بومی و استفاده درست از منابع انرژی طبیعی در کنار کاستن آلودگی محیط زیست، می توان به کاهش هزینه های اضافی بپردازیم، یکی از راهکار های فایق آمدن بر این چالش استفاده از مصالح بومی و همچنین تکیه بر هویت که برخواستهاز تمدن و فرهنگ هر جامعه است، به یک دید کاربردی برای طراحی اصولی بر خواسته از اصول صیحیح برسیم در این پژوهش بعد از بررسی مفهوم هویت و اهمیت پای بندی به آن، راهکارهایی در جهت تحقق اهداف معماری پایدار در منطقه گرم و خشک، در قالب یک نمونه کاربردی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، توسعه پایداری ، اقلیم گرم و خشک ، انرژی