بررسی منع محاکمه مضاعف

مجازات مجرمان و مرتکبان اعمال خلاف هنجارها و عادات مسلم و عرف هر جامعه، از ابتدا دراندیشههای آغازین جوامع بسیط بشری به صورت سرزمینی مطرح بوده و اعمال میگردیده است. به این معنی که مجرم در محلی که مرتکب جرم شده بود، محاکمه و مجازات میشد و تعقیبو مجازات، در قلمرو و توسط حاکمیت کشور محل ارتکاب جرم صورت میگرفت. تلاقیاندیشه سرزمینی بودن محدوده اعمال قانون و مجازات با ایده وابستگی افراد به یک دولت وحاکمیت که بعدها در مفهومی تحت عنوان تابعیت مطرح گردید و اهمیت دولتها به اعمال و - - رفتارهای اتباع خود در قلمرو سایر کشورها منجر به ایجاد مسئولیت کیفری و مؤاخذه و مجازاتاتباع به دلیل ارتکاب برخی افعال مجرمانه در خارج از قلمرو سرزمینی و پذیرش آن در نظام کیفری اکثر دولتها گردیده است و باعث شده تا به تدریج، زمینه و بستر ایجاد مفهومی تحت عنوان مجازات مضاعف در حقوق کیفری میان حاکمیتها پدید آید و بعدها تحت عنوان مجازات مضاعف در مفهوم بینالمللی مطرح گردد.

کلیدواژه ها:

قاعده ، محاکمه کارا ، قلمرو سرزمینی ، احیائ قضایی