نقبی به محتوا و درون مایه های طنز وقار شیرازی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 541

فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LANGUAGE01_288

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395

چکیده مقاله:

طنز به عنوان یکی از جدی ترین، دردناک ترین و در عین حال خوش آیندترین و هنرمندانه ترین مباحث نقد ادبی، کاربردی وسیع در ادب فارسی دارد. طنز یکی از فنون و شگردهای بیان هنری و مؤثر در ادبیات است. وقار شیرازی از شاعران بزرگ طنزپرداز دوره قاجاریه است که این جنبه از کار وی تاکنون تحت تأثیر جنبه های دیگر شعر او ناشناخته مانده است. شاعران دوره قاجاریه و از جمله وقار شیرازی از این نوع ادبی در راه رسیدن به اهداف انقلابی خود بهره جسته اند. وقار شیرازی از جمله شاعران برجسته دوره قاجاریه می باشد، که از طنز و طنزپردازی در اشعار خود استفاده کرده است. در این جستار که با هدف شناخت هرچه بهتر مضامین و درون مایه های طنز در اشعار وقار شیرازی انجام شده، به شیوه ی توصیفی-تحلیلی تلاش گردید تا به طور دقیق و موثق به محتوا و درون مایه های طنز در اشعار این شاعر دوره قاجاریه پرداخته شود. نتیجه این پژوهش بیانگر این نکته است که محتوا و درون مایه های طنز در اشعار وقار شیرازی از تنوع، گستردگی و حسن تأثیر چشمگیری برخوردار بوده و عاملی اساسی و عمده در شهرت و ماندگاری این شاعر دوره قاجاریه و اشعار طنزآمیز او برشمرده می شود.

کلیدواژه ها:

محتوا و درون مایه ، طنز ، وقار شیرازی ، شعر دوره قاجاریه

نویسندگان

موسی اسلامی موخر

دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل

علیرضا محمودی

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آرین پور، یحیی، (1356)، از صبا تا نیما، تهران: شرکت ...
  • اسلامی ندوشن، محمدعلی، (1374)، ماجرایی پایان ناپذیر حافظ، چاپ دوم، ...
  • بهزادی اندوهجردی، حسین، (1387)، طنز و طنزپردازی در ایران، تهران: ...
  • بیانی، مهدی، (1363)، احوال و آثار خوش نویسان، چاپ دوم، ...
  • پلارد، آرتور، (1383)، طنز، ترجمه سعید سعیدپور، چاپ سوم، تهران:نشر ...
  • پزشکزاد، ایرج، (1381)، طنز فاخر سعدی، تهران: شهاب. ...
  • تنکابنی، فریدون، (1357)، اندیشه و کلیشه، چاپ اول، تهران:جهان کتاب. ...
  • حلبی، علی اصغر، (1377)، تاریخ طنز _ شوخ طبعی در ...
  • خیام، عمر، (1351)، رباعیات، با مقدمه و شرح محمد علی ...
  • رحیمیان، هرمز، (1380)، ادوار نثر فارسی، تهران: دانشگاه تهران. ...
  • سید حسینی، رضا، (1381)، مکتبهای ادبی، جلد2، چاپ یازدهم، تهران: ...
  • شکرخواه، یونس، (1380)، « طنز تئوری و پارادیم ها»، سالنامه ...
  • صلاحی، عمران، (1373)، طنزآوران امروز ایران، چاپ پنجم، تهران: مروارید. ...
  • صدر، رویا(1381)، بیست سال با طنز، تهران: انتشارات هرمس ...
  • عزتی پور، احمد، (1377)، «برر سی و سیر تحول طنز ...
  • علومی، محمدعلی، (1363)، طنز در مثنوی معنوی، تهران: امیرکبیر. ...
  • فرای، نور تروپ، (1363)، تخیل و فرهیخته، ترجمه سعید ارباب ...
  • قوام، ابولقا سم و رنجبر، تجبر، (388 1)، «واژه طنز ...
  • کادن، جی.ام.(1380)، فرهنگ توصیفی ادبیات و نقد، ترجمه کاظم فیروزمند، ...
  • شفیعی کدکنی، محمدرضا، (1385)، این کیمیای هستی، به کوشش ولی ...
  • کریچلی، سیمون، (1384)، در باب طنز، ترجمه سهیل سمی، تهران ...
  • میرصادقی، میمنت، (1373)، واژه نامه هنر شاعری، تهران:کتاب مهناز. ...
  • نوایی، ماهیار، (1377)، «مجموعه مقالات»، به اهتمام دکتر محمود طاووسی، ...
  • وقار شیرازی، احمدبن محمد شفیع، (1383)، دیوان ا شعار، با ...
  • وقار شیرازی، احمدبن محمد شفیع، (1383)، دیوان ا شعار، با ...
  • نمایش کامل مراجع