بررسی تطبیقی اندیشه ها و مضامین شعری عمروبن کلثوم و منوچهری دامغانی

منوچهری دامغانی از شاعران برجسته ی قرن پنجم هجری است که با آفرینش قالب جدید مسمط، توانست جان تاره ای بر ادب فارسی ببخشد وی به عنوان شاعر فارسی زبان برادب عربی و بر احوال و آثار شاعران فارسی گوی آگاهی وافری داشت و با تاثیر پذیری از آثار علمای زمان خویش در جنبه های علمی نظیر نجوم شناسی، طب ودین اطلاعاتی به دست آورد. منوچهری که خود تشنه ی علم ودانش بود، با مطالعه ی آثار شاعران تازی گوی از جذابیت های شعری شاعران دوره ی جاهلی، از جمله عمروبن کلثوم در اشعارش بهره ی زیادی جست به طوری که منوچهری با تأثیر پذیری از اشعار عمروبن کلثوم توانست توصیفات زیبایی را با مدد گرفتن از حواس چهار گانه در اشعارش بکار گیرد و به عنوان شاعر طبیعت شناخته شود.در این تحقیق از روش مطالعه ای و کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، منوچهری ، عمروبن کلثوم ، ادب فارسی