مقایسه سیمرغ و ترسابچه در منطق الطیروغزل های عطار

سیمرغ در منطقالطیر عطار پرندهای است در پشت کوه قاف که پرندگان دیگر برای رسیدن به او در هفت وادی سیر میکنند و ترسابچه زیباروی مسیحی در غزلهای قلندری عطار است. در این مقاله با معرفی سیمرغ و ترسابچه، وجوه پیوند آنها مورد بررسی قرار میگیرند. اولین وجه پیوند، قرار گرفتن شیفتگان هر دوی آنها در سیری عاشقانه ورای کفر و ایمان است. آنچه که آنها برای طالبان خویش در این سیر خواهانند، فقر و فناست. وجه دوم مرتبط است با مسئله آشکارسیمرغ به صورت خود باطنی سی مرغ در جایگاه دیدار آشکار میشود؛ ترسابچه نیز خود . خود باطنی شدن به صورت باطنی عاشق در غزلهای قلندری است. در بخش پایانی نیز به مسئله دیدار جمعی در منطقالطیر و دیدار شخصی در غزلها پرداخته میشود و مطرح میشود که در دیدار با سیمرغ، دیدار شخصی نیز وجود دارد و دیدار با ترسابچه همان دیدار شخصی با سیمرغ است.

کلیدواژه ها:

سیمرغ ، ترسابچه ، فنا ، خود باطنی ، دیدار