نقش معماری همساز با اقلیم در کاهش مصرف انرژی ساختمان

امروزه تغییر سبک ساخت و ساز از یک سو و رعایت نکردن اصول صحیح ان در سبک جدید از سوی دیگر موجب عدمتامین اسایش حرارتی در داخل ساختمانها و به طبع مصرف روز افزون سوختهای فسیلی شده است. این امر علاوه برکاهش ذخایر سوختی،موجب الودگی هوا، افزایش دمای جو و اب شدن یخ های قطبی و بسیاری مشکلات دیگر شده استکه اینده زندگی روی کره زمین را با خطرات جدی مواجه می کند. مقاله حاظر به معرفی مفهوم معماری همساز به اقلیممی پردازد. در این رابطه موضوع های مربوط به مفهوم اسایش حرارتی و نوری و ویژگی بناهای همساز با اقلیم در پهنه هایمختلف اقلیمی معرفی می شوند. در ادامه به مشکلات ناشی از مصرف بی رویه سوخت های فسیلی پرداخته و سازو کارطراحی اقلیمی در معماری همساز با اقلیم و کاهش مصرف انرژی مورد بررسی قرار می گیرد. پس از معرفی سازو کارطراحی اقلیمی به بررسی میزان همسازی معماری ایران با محیط (از ابتدای دوره مدرن تا کنون) می پردازد.