بررسی رضایتمندی سکونتی و رابطه بین تعاملات اجتماعی با فضای کالبدی در مسکن کم هزینه عمومی

یکی از شاخص های سنجش فقر مسکن است. مسکن خوب و کافی یعنی مسکنی که تراکم بیش از حد نداشته باشد وحتی در بسیاری ازموارد مهمترین عامل تأثیرگذار در میزان رضایتمندی فرد از سکونت در یک محله، مسکن و شرایط محیطی آن است مجتمع هایمسکونی به عنوان پیچیده ترین و اساسی ترین عملکرد، در عرصه معماری قرن بیستم به حساب آمده و می توانند تأثیرات بسیار زیادی بررفتار ساکنین و روابط آنها داشته باشند. هدف از این پژوهش بررسی برخی از عوامل مرتبط با رضایتمندی ساکنان مسکن های کم هزینهو بررسی روابط بین فضای کالبدی و تعاملات اجتماعی افراد در این مسکن ها بوده است. این پژوهش در بین ساکنان مسکن مهر نورآباد وشیراز صورت گرفت. این مطالعه از نوع پیمایشی بوده و برای جمع آوری اطلاعات تنفیق از پرسشنامه استفاده شده و داده های آماری ازطریق برنامه SPSS مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان دهنده رابطه معناداری بین فضای کالبدی و تعاملات اجتماعی بوده و میزان اهمیت هر یک از پارامترهای رضایتمندی مورد بررسی قرار گرفت که دسترسی و منظر بیشترین تأثیر را بر رضایتمندی ساکنانمسکن های فقیرنشین داشتند.هم چنین مشخص شد که عواملی مانند کوتاهی در ساختار فیزیکی خانه و محیط های اجتماعی و فیزیکیمیتواند بر روی ارتباطات اجتماعی تأثیر گذار باشد. بنابراین پروژه های مسکونی برنامه ریزی شده با توجه به رضایت مسکونی و رابطهتعاملات اجتماعی و ساختار کالبدی نیاز به بررسی دارند.

کلیدواژه ها:

مسکن کم هزینه ، رضایتمندی ، تعاملات اجتماعی ، فضای کالبدی