بررسی و تحلیل مؤلفه های تأثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاده راه ها به منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی مطالعه موردی؛ خیابان تربیت تبریز

با شروع انقلاب صنعتی،اختراع اتومبیل و گسترش شهرها، به تدریج اولویت دادن به نقش عابر پیاده و فضاهای پیاد ه محوردر شهرها و فضاهای شهری کمرنگ شده و از کیفیت فضایی عرص ههای عمومی شهر ، فضاهای باز شهری و پیاده راه هاکاسته شده است؛ عرصه هایی که خود به عنوان بستر و خاستگاه، نقش محوری در ارتقای سطح تماس ها، ارتباطات وتعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا یکنند.در این راستا عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابرینپیاده از معضلات پیش رو م یباشد، به طوری که کمبود و نبود کیفیت در پیاد هرا هها منجر به تضعیف حضور و تعاملاتاجتماعی شهروندان شده است .بنابراین ضرورت شناخت مؤلف ههای تأثیرگذار بر کیفیت این فضاها به منظور پاسخگوییبه نیازهای شهروندان در راستای ارتقای حضور و سطح تعاملات اجتماعی ایشان، بیش از پیش مهم جلوه می نماید. شهرزنجان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و غلبه فضاهای سواره بر مسیرهای پیاده، عرصه را بر حضور شهروندان در فضاهایشهری تنگ نموده است. مطالعه حاضر به بررسی نمون ههایی از فضاهای پیاده در این شهر پرداخته است. متد پژوهش ازنوع متد ترکیبی می باشد که در آن با مطالعه مبانی نظری پژوهش در قسمت کیفی، چارچوب مبانی نظری تحقیق (شاملمؤلفه های تأثیرگذار بر کیفیات پیاده راه ها) استخراج شده است.در ادامه در بخش کمی که برای اعتبار دهی پژوهشو نتایج حاصله از بخش کیفی مورد استفاده قرار گرفته، به مطالعه موردی محور سعدی شهر زنجان پرداخته شده است.درنهایت در قسمت گردآوری داد ه ها، پژوهش حاضر از تکنیک پرسشنامه در باب تدقیق رابطه کیفیت فضایی پیاده راه هاو میزان رضایتمندی شهروندان از این فضاها سود جسته است.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ها ، کیفیات فضایی ، تعاملات اجتماعی شهروندان ، شهر زنجان