بازشناسی مفهوم فضا دراشعار حافظ با تأکید بر فضاهای پنهان
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 665
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HIAP02_172
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1395
چکیده مقاله:
از دیرباز معماری ایرانی در پیوندی عمیق با سایر هنر ها از جمله ادبیات بوده است.دراین حوزه شاعرانی چون حافظ و مولانا به خوبی این پیوند و اتحاد میان تمامی هنرها را در اشعار خود به نمایش می گذارند.گاهی یک شعر الهام بخش خلق فضای معماری می شود که به انسان مجال ورود بهفضاهای برخاسته از خیال آدمی را می دهد و گاهی همین فضای معماری الهام بخش خلق فضای شعری یا موسیقیایی خاصی دیگر می شود.در عصر سنت فضای ادبی در پیوندی عمیق با فضای معماری قرار داشت، به گونه ای که تغییر مفهوم فضا در هر دوره ای از این عصر در هر دو هنرشعر و معماری دارای اشتراکاتی است. از جمله اشتراکات میان شعر و معماری وجود عنصری مشترک در هردو آنها ،یعنی فضاست.فضای شاعرانه و فضای معماری دارای وجوه مشابه و متفاوتی از یکدیگرند.مسئله ی اصلی این پژوهش این است که اگر معماری را غزل فضا و غزل حافظ را بهترین نمونه ی فضای شعری تلقی کنیم چگونه می توانیم معماری عصر حاضر را به کیفیت شعری این شاعر که از جاودانگی و هم نشینی بی بدیل کهنه و نو بهره مند است، نزدیک کنیم؟ تحقیق حاضر ابتدا به تعریف فضا درشعر و معماری پرداخته سپس با بررسی وجوه تشابه و تفاوت به چگونگی رابطه ی میان این دو فضا می پردازدکه در این راستا با بهره جویی از غزلیات حافظ به عنوان نمونه ای بی بدیل و جاودانه از فضاهای شعری بدنبال راهکارهایی به منظور بهبود کیفی فضاهای معماری می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهره شهبازی
کارشناس ارشد معماری / دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد ،
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :