دام گستری در حقوق کیفری ایران

عملیات دام گستری به معنای پهن کردن دام توسط مقامات قضایی، برای ارتکاب جرم یا تحصیل دلیل علیه اشخاصی که مورد نظر آنان هستند. این روش بیشتر در مورد مظنونان و تکرار کنندگان جرمیبه کار میرودکه به علت فقد ادله مناسب در جهت محکوم نمودن، امکان تعقیب کیفری آنان وجود ندارد و مأمورین اجرای قانون با توسل به این عملیات، درصدد کشف یا اثبات جرم ارتکابی آنان هستند؛ هرچند استفاده ازاین روش در مورد سایر اشخاص غیر مظنون هم، واقعیتی غیرقابل اجتناب است. حمایت از حقوق دفاعی متهمین از یک طرف و لزوم حمایت از حقوق اجتماع به صورت حفظ شأن و منزلت مقام قضا ودادگستری از طرف دیگر، موجب تحدید اختیارات مقامات قضایی در مورد توسل به این روشها در کشف یا اثبات جرایم میشود در همین راستا، دفاع دام گستری درحقوق کیفری به عنوان عاملی به نفع متهم مطرحمیشود و مانع توسل مقامات قضایی به تحریک و خدعه در مسیر کشف و اثبات جرم میشود از آنجا که این دفاع هنوز در برخی از نظامهای کیفری من جمله حقوق کیفری ایران، جایگاهی پیدا نکرده است،اهمیت و ضرورت این مسئله اقتضا میکند که به بررسی، تشریح و تحلیل مفهوم، مبانی، قلمرو و آثار این دفاع در نظامهایی که به آن توجه شایسته مبذول داشته اند، پرداخته شود تا از این طریق، تجربه و آزمون و خ طاهایی که این نظامها در این مسیر به دست آورده اند، مورد استفاده قانونگذاران داخلی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مسئولیت کیفری ، دام گستری ، مقامات قضایی ، کشف و اثبات جرم