بررسی روش های ایجاد خلاقیت در گره چینی با استفاده از معماری الگوریتمیک

یکی از ویژگی های هنرهای اسلامی، وجود نقش های هندسی در عناصرتزئینی معماری ایرانی چون مقرنس ها، یزدی بندی ها وگره چینی ها است. این مقاله، ویژگی های هندسی تزئین های اسلامی را اززاویه جدیدتر بررسی می کند، چرا که هندسه تزئین های های اسلامی چیزی فراتر از هندسه اقلیدسی است که تنها به بررسی اشکال کلاسیک می پردازد.برای اثبات این ادعا گره ها ازیک سو به دلیلتنوع،کثرت ،پیچیدگی،آهنگ،توازن واستفاده از انواع نقوش هندسی واز سوی دیگر به دلیل مطالعات وسیعی که از سوی صاحب نظران در این زمینه ارائه شده،انتخاب گردیده اند. در دهه های اخیر روشهای جدیدی در طراحی معماری پدیدار گشته که از کامپیوتر به عنوان وسیله طراحی استفاده می کنند و این موضوع دسته های مختلفی ازمهارت های دیجیتال و نمونه ای جدید از دانش معماری را پدیدآورده است.از آنجا که تا به امروز استفاده از نقوش سنتی معماری اسلامی در معماری معاصر بسیار اندک ویا اصلامورد توجه قرارنگرفته بود.این مقاله در پی روشی است که با استفاده از معماری دیجیتال بتوان،نقوش استفاده شده در معماری سنتی به ویژه گره چینی را به روش جدید باز آفرینی کرد. این روش یک ایده کلی از طراحی دیجیتال ارائه می دهد که در پی آن می توان به شناخت روش هایی از طراحی دیجتال توأم با درک منطقی آنها رسید .

کلیدواژه ها:

هندسه ، گره چینی ، معماری الگوریتمیک ، تزئین های اسلامی