هنرکاشی کاری درمعماری ایران دوره اسلامی نمونه موردی: مسجدشیخ لطف الله

هدف ازاین پژوهش بررسی هنرکاشیکاری درمعماری دوره اسلامی درمسجدشیخ لطف الله است ازگذشته تاکنون مساجد یکی ازبناهای مهم و محل اجتماع مردم درشهرها بوده اند که ازعناصرمهم درمعماری اسلامی به شمار میروند به همین دلیل ازهنرهای گوناگون بیشماری مانند شیشه کاری منبت کاری کاشیکاری و... درآراستن آنها استفاده شده است کاشیکاری یکی ازهنرهای اسلامی است که باطرح ها و رنگهای ترکیبی مختلف اهداف هنراسلامی را متحقق می نماید و تداعی کننده حس اسمانی و ملکوتی است استفاده ازاین هنر را بیشتر درسرزمین ایران درمکانهای متبرکه و همچنین ساختمان هایی با معماری اسلامی مشاهده می نماییم ازانجا که درمعماری معاصر شاهد کم رنگ شدن این ارایه هستیم بابازشناسی اهمیت و نقش این هنر درمعماری امروز میتوان باتوجه به عناصر و نحوه به کارگیری کاشیکاری درمعماری گذشته و همچنین باتوجه به گستردگی این هنر دردوره های صفویه بررسی کاشیکاری دردوبنای شاخص مسجدشیخ لطف الله و مسجدامام (شاه ) به طریق زیبا و خلاقانه جبران نمود

کلیدواژه ها:

هنرکاشیکاری ، معماری اسلامی ، مسجدشیخ لطف الله ، خلاقیت ، هنراسلامی