تولید بنزین دوستدار محیط زیست درپتروشیمی بوعلی سینا

با توجه به صنعتی شدن جهان و گسترش جمعیت و نیاز روزافزون به استفاده از سوخت و انرژی ، تامین سوخت با کیفیت مناسب و آلودگی کم در جوامع امروزی امری ضروری به نظر می رسد . تقاضای بالا و کمبود تولید داخلی بنزین پالایشگاهی ، نیاز به واردات این محصول از کشورهای دیگر را افزایش داده ، همچنین افزایش تحریم ها و اهمیت استراتژیک واردات و صادرات بنزین خاورمیانه و تامین نیاز داخلی کشور، اهمیت این امر را دوچندان نموده است . لذا به نظر می رسد جهت کاهش وابستگی به واردات و رسیدن به مرز خودکفایی و غلبه بر تحریم های موجود می بایست از توان مهندسی و قابلیت های موجود در صنعت داخلی کشور بهره برد . در این راستا صنعت پتروشیمی با وجود زیر ساخت ها و توان صنعتی ، مهندسی و تولیدات می تواند گزینه ایی مناسب برای دست یابی به این هدف باشد و از مجتمع هایی که بر مبنای ترکیبات آروماتیکی کار می کنند بهره برد . در راس فرآیندهای این مجتمع ها فرآیند ریفرمینگ کاتالیستی قرار دارد. از این فرآیندها در صنایع پالایش برای تولید سوخت هایی با عدد اکتان بالا استفاده می شود و در مجتمع های پتروشیمی با استفاده از خوراک نفتا، محصولاتی نظیر بنزن، اتیل بنزن، تولوئن، و مخلوط زایلن ها تولید می گردد. معمولا با ایجاد تغییراتی بر روی شرایط دمایی و فشاری راکتورهای پتروشیمی هایی که تولید ترکیبات آروماتیکی می کنند می توان محصول خروجی آنها را به سمت تولید بنزین با کیفیت مناسب و عدد اکتان بالا هدایت کرد ولی با این حال نمی توان از آلودگی های محیط زیستی آن چشم پوشی نمود . این آلودگی ها ناشی از زیاد بودن ترکیبات آروماتیکی خصوصا بنزن موجود در بنزین تولیدی پتروشیمی ها می باشد که می توان تا حدود زیادی توسط مخلوط کردن این بنزین با برخی دیگر از فرآورده های تولیدی پتروشیمی میزان ترکیبات مضر آن را کنترل نمود و بنزینی با عدد اکتان مناسب و در سطح استانداردهای لازم و دوستدار محیط زیست تولید نمود و در مواقع تحریم یا اضطرار به راحتی از این گلوگاه عبور نمود

کلیدواژه ها:

بنزین ، محیط زیست ، پتروشیمی ، بنزن ، آروماتیک