افزایش سرزندگی و هویت بخشی در فضاهای عمومی (نمونه موردی پیاده راه تربیت تبریز)

حضور اتومبیل در فضای شهری پس از انقلاب صنعتی، موجب شد تا از نقش و اهمیت فضاهای پیاده کاسته شود و به مرور فرد پیاده، جایگاه و الویت خود را در فضای شهری از دست دهد. هدف از این پژوهش بررسی چگونگی افزایش هویت بخشی و سرزندگی در فضاهای عمومی بالاخص در پیاده راه ها می باشد. در این پژوهش بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از مطالعه ی منابع کتابخانه ای و اسناد و مدارک مربوطه، سعی شده است با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به بررسی اطلاعات جمع آوری شده پرداخته، و در نهایت به نتیجه گیری و ارائه ی پیشنهاد بپردازیم. ابزار تحقیق این مقاله، پرسشنامه از جامعه آماری شاغلین و عابران پیاده راه تربیت و نمونه گیری تصادفی می باشد. در انتها راهکارهایی در جهت تقویت سرزندگی و هویت بخشی مطرح می گردد.

کلیدواژه ها:

هویت بخشی ، سرزندگی ، فضاهای عمومی ، پیاده راه ، عابر پیاده