اصول طراحی زندان (بازداشتگاه شهری) با رویکرد توانبخشی پایدار

زندان مکانی است که اشخاص از نظر فیزیکی، محدود و توقیف و معمولاً از آزادی های شخصی محروم می شوند.زندانها به طور قراردادی، سازمان هایی هستند که بخشی از نظام قضائی یک کشور محسوب می شوند و بهمنظور اجرای کیفر حبس، به عنوان یک مجازات قانونی که به صورت حکم از سوی دادگاه صادر شده است، بهدلیل ارتکاب جرم بکار می روند. واژه زندان به عنوان یک مترادف برای بازداشتگاه نیز بکار می رود. در حالیکه ازنظر قانونی این واژه ها به دو نهاد مختلف اختصاص دارند. بازداشت گاه ها ویژه نگهداری اشخاصی هستند که درانتظار محاکمه اند و یا هنوز احکام به آنها ابلاغ نشده است، در صورتیکه زندانها میزبان افرادی هستند کهدارای محکومیت قطعی می باشند. حاصل این کار پژوهشی با عنوان اصول معماری شهری مطالعه موردیطراحی زندان (بازداشتگاه شهری) با رویکرد توانبخشی پایدار می باشد. آنچه که ما در این پژوهش به دنبالشهستیم، نگاهی مبتنی بر اصلاح و تربیت است که به توانبخشی زندانیان در جهت جامعه پذیری آنان پس ازمتنبه شدن و استقلال فکری و عملی آنان در جامعه است به طوری که ادامه زندگی اجتماعی آنان به صورتطبیعی صورت پذیرد و فعالیت های مجدد آنان منتهی به بازگشت مجدد آنان به زندان نگردد. برای حل اینموضوع نیز از رویکردهای تربیتی و روانکاوی های شخصیتی در طراحی فضاهای عملکردی زندان استفاده کرده ایم.

کلیدواژه ها:

زندان ، اصول معماری ، طراحی ، توانبخشی